Հաշված օրեր են մնացել քառամյակի գլխավոր մարզական իրադարձությանը՝ ամառային 33-րդ Օլիմպիական խաղերին: Ֆրանսիայի մայրաքաղաք Փարիզում հուլիսի 26-ից օգոստոսի 11-ը կայանալիք խաղերին ընդառաջ ԿԳՄՍ նախարարությունը ներկայացնում է Հայաստանի օլիմպիական թիմի անդամներին:

Վարսենիկ Մանուչարյան

Լողորդ Վարսենիկ Մանուչարյանը փոխել է լողաոճն ու կարիերայում երկրորդ անգամ կմասնակցի Օլիմպիական խաղերին:

-Վարսենի՛կ, երբվանի՞ց եք զբաղվում լողով, և ինչո՞վ է այս մարզաձևը Ձեզ գրավում:

- Ջրի հանդեպ սերը շատ մեծ է եղել, և լողալը միանգամից է ստացվել: Ես սիրում եմ պայքարել ու միշտ առաջինը լինել: Կարծում եմ՝ սա է ինձ առաջին հերթին գրավել: Եթե ոչ լող, ապա կուզեի զբաղվել ըմբշամարտով, ձյուդոյով կամ սամբոյով: Ընդ որում` մեկ անգամ սամբոյի մարզման եմ մասնակցել մեր հավաքականի մարզիկներից Վարսիկ Գրիգորյանի հետ: Անկեղծ՝ շատ լավ էր ստացվում:

-Ինչպիսի՞ն է Օլիմպիական խաղերի մթնոլորտն, ու Փարիզ-2024-ը Ձեզ համար ինչո՞վ է առանձնանում:

-Նախևառաջ առանձնանում է նրանով, որ կունենա հանդիսատես: Հանդիսատեսի ներկայությունն ու աջակցությունն ինձ շատ են ոգևորում, իսկ Տոկիոյում համավարակից հետո ամեն ինչ փակ էր:

-Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերն ինչպիսի՞ փորձառություն էին Ձեզ համար:

-Կարծում եմ՝ հասկացել ենք, թե ինչպես պետք է կառավարել էմոցիաները: Օլիմպիական խաղերում մեծ լարվածություն կա. Տոկիոյի խաղերի շնորհիվ կարողացանք սովորել վերահսկել հույզերը:

-Տոկիոյի խաղերի բացմանը նաև Հայաստանի դրոշակակիրն էիք: Ինչպիսի՞ զգացողություններ էին:

- Հովհաննես Բաչկովն էր դրոշը տանում, իսկ ես կողքով քայլում էի: Ամեն դեպքում հաճելի և պատասխանատու է, երբ ներկայացնում ես քո երկիրը նմանօրինակ խոշոր միջոցառմանը:

-Մարզիկներն ասում են՝ թեև Օլիմպիական խաղերի մթնոլորտն այլ է, բայց դրան վերաբերվում են որպես հերթական մրցման: Սա օգնո՞ւմ է թոթափել լարվածությունը:

-Այո: Օլիմպիական խաղերի մասշտաբներն ավելի մեծ են: Մասնակցում են ամբողջ աշխարհի ամենաուժեղագույն մարզիկները: Օլիմպիական խաղերն ինձ համար շատ են տարբերվում՝ մթնոլորտով, անցկացման ձևաչափով և մասշտաբներով:

-Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերից հետո որքանո՞վ եք փոխվել որպես մարզիկ և անհատ:

- Աշխարհայացքս է փոխվել: Ի վերջո, նաև ավելի հասուն և փորձառու եմ դարձել: Չեմ կենտրոնանում դժվարությունների վրա: Ուրախ եմ, որ հնարավորություն ունեցա մասնակցելու Փարիզի խաղերին: Սա մեծ փորձառություն և երազանք է ցանկացած մարզիկի համար:

-Իսկ ի՞նչ նախապատրաստություն եք անցել Փարիզի Օլիմպիական խաղերին ընդառաջ:

-Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերից հետո փոխեցի լողաոճս, քանի որ հոգնել էի ազատ ոճից, կարծես՝ ստիպված էի լողում: Բատերֆլայ լողաոճում ինձ ավելի հարմարավետ եմ զգում, արդյունքներս էլ ավելի արագ աճեցին: Կարծում եմ՝ լավ մարզավիճակում եմ ու լիովին պատրաստ եմ խաղերին:

-Վերջերս նաև Եվրոպայի առաջնությանը մասնակցեցիք: Արդյունքները գոհացնո՞ղ էին:

-Թիմային պայքարում գրավեցինք 7-րդ տեղը՝ դառնալով Եվրոպայի առաջնության եզրափակչի մասնակից, ինչը շատ գոհացուցիչ էր: Անհատական պայքարում էլ բավական լավ հանդես եկա՝ 50 և 100 մ լողաոճում գրանցելով Հայաստանի երկու ռեկորդ: 100 մ լողաոճն ինձ ավելի հոգեհարազատ է, քանի որ արդեն ֆիզիկապես ավելի ուժեղացել եմ և կայուն եմ:

-Որը՞ կլինի այն արդյունքը, որը բավարար կհամարեք Փարիզ-2024-ում:

-Թերևս անձնական ցուցանիշները բարելավելը: Եթե կարողանանք 10 միլիվայրկյան էլ մեր նախորդ արդյունքը բարելավել, արդեն մեծ բան է:

Բլից հարցեր

-Լեգենդար մարզիկներից ո՞ւմ հետ կուզեիք մեկ ամբողջ օր անցկացնել:


-Լողորդներ Ադամ Փիթիի և Չադ լե Կլոսի:


-Ամենալավ, արժեքավոր խորհուրդը, որը երբևէ Ձեզ տվել են:


-Ամեն ինչ կարող ես խոսքերով լուծել:


-Ձեզ համար ի՞նչն է կյանքում ամենագլխավորը:


-Ուղիղ խոսելն ու ազնիվ լինելը:


-Ձեր կյանքի կանոնները:


-Չհանձվել և երկրորդը չլինել:


-Ինչի՞ց եք վախենում:


-Նպատակներիս չհասնելուց:


-Ինչի՞ն եք հավատում:


-Ինքս ինձ, կամքի ուժին:


-Ի՞նչ վերնագիր կունենար Ձեր մասին գիրքը:

-«Հաղթանակած աղջիկը»: