Քաղաքագետ Վլադիմիր Մարտիրոսյանը գրում է.

«Լուրջ եմ ասում, մեկ-մեկ անօգուտ է մտահոգվել  և ստիպել մտահոգվել էս երկրի իրական և մեծ փոսի մեջ լինելու հանգամանքով, երբ օրերով  հանրային քննարման ու բուռն բախման թեմաները Անդրեի կինն ա, Ջենիֆեր Լոպեսի լոպեսը ու գոնե շնորհակալ ենք, որ թեթև էլ Միքայել Արքեպիսկոպոս Աջապահյանի աշխարհիկ գնահատականները քաղաքական թեմաներով: Էս պարագայում Փաշինյանը կարող է ոչ թե հանգիստ զբաղվել իր առողջական խնդիրներով  և կալանավորի հագուստով խոսել նորաձև կրթվելուց Մատենադարանում, այլ  նաև անհոգ կարող է ընտրություն պարտվել, որովհետև դա որևէ կերպ չի խանագարում և վտանգում իր իրական իշխանությանը: 

Իսկ խորքում Փաշինյանը բառիս բուն իմաստով ատամներով է պահում իր քաղաքականության արդյունքում երկրում ձևավորված աբսուրդին սահմանակից խորքային և իրական քաղաքական, անվտանգային, տնտեսական և դիվանագիտական ծայրահեղ իրավիճակը: Ատամներով է պահում նաև իրավիճակը խեղված և ծուռ հայելիների մեթոդով  ցույց տալը չձախողելը: Դատելով նրա ատամների վիճակից կոլապսը մոտ է և անխուսափելի: Շուտով ձևավորվելու է մի իրավիճակ, երբ սկսի, մերժել, հերքել և օտարվել  իր իսկ ձեռամբ ստեղծված իրականությունից: Այդ դառը իրականությունից ինչպես նրան չփրկեց Սնուփի քաշած Դոգը այնպես էլ չի փրկելու որևէ Ջենիֆերի մեծ Լոպեսը:

P.S. "Почем опиум для народа"?»: