Հարյուր տարի առաջ երեխաները իրականում անգամ 5 կմ քայլում էին ձյան միջով՝ դպրոց հասնելու համար: Գարնանը և աշնանը գյուղացիների և ֆերմերների երեխաներն ընդհանրապես չէին հաճախում, միայն փոքր տոկոսին էր հաջողվում ժամանակ գտնել ու դպրոց ուղարկել երեխաներին: 

Մեծ քաղաքներում դպրոցները երբեմն առանձին էին տղաների և աղջիկների համար։ Բացի այդ, ԱՄՆ-ն ուներ ռասայական տարանջատման քաղաքականություն, ուստի սևամորթների և սպիտակամորթների կրթական հաստատություններն առանձին էին:

Գյուղական դպրոցներում աշակերտներն այնքան քիչ են եղել, որ այնտեղ սովորել են և՛ տղաները, և՛ աղջիկները, և բոլոր դասարանների երեխաները սովորել են մեկ սենյակում՝ մեկ ուսուցչի հետ։ Միայն առաջադրանքները տարբեր են եղել։

1800-ական և 1900-ական թվականների աշակերտները կարող էին հեռացվել դպրոցից ոչ պատշաճ վարքի համար:

Միաժամանակ դասարաններում կիրառվել են նաև ֆիզիկական ներգործության միջոցներ՝ անզգույշ աշակերտի դեմքին կարելի էր ապտակել, քանոնով հարվածել ափերին կամ ծնկներին, ծեծել նույնիսկ մտրակով։

Գրասեղաններն ունեին բարձրացնող կափարիչ, որը կարող էր հեշտությամբ սեղմել աշակերտի մատները, եթե դրանք անկանոն շարժեր:

Կավճով գրում էին փոքր տախտակների վրա:

Իհարկե, դպրոցներում սնունդ չկար։ Նրանք, ովքեր կարող էին դա թույլ տալ, սնունդ էին բերում տնից՝ զամբյուղներով, տուփերով, պայուսակներով: