Հայաստանը Աստանայում առաջին անգամ մասնակցել է Քոչվորների համաշխարհային խաղերին։ Հայաստանի կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի փոխնախարար Կարեն Գիլոյանը «Կազինֆորմ»-ին տված հարցազրույցում պատմել է, թե ինչպես են որոշում կայացրել մասնակցել խաղերի։

Նրա խոսքով, թեև ի սկզբանե խաղերը նախատեսված էին քոչվորական պատմություն ունեցող երկրների համար, սակայն ժամանակի ընթացքում մասնակիցների աշխարհագրությունն ընդլայնվել է։

«Հայերը քոչվոր չեն, դա բոլորը գիտեն։ Միգուցե ինչ-որ մեկը մտածի, թե ինչու է պետք մասնակցել այս խաղերին, եթե քոչվոր չենք։ Բայց փաստն այն է, որ երբ այս խաղերն առաջին անգամ անցկացվեցին Ղրղզստանում, գաղափարն այն էր, որ կմասնակցեն միայն քոչվորական պատմություն ունեցող երկրները։ Բայց այսօր այս խաղերն արդեն անցել են այս սահմանը, դրանք վաղուց արդեն այլ բան են։ Հիմա կարելի է ասել, որ սա ազգամիջյան խաղերի փառատոն է, սպորտային փառատոն։ Այնտեղ շատ զվարճալի է՝ երաժշտությունը, տրամադրությունը, ժպիտները, մրցակցության ոգին: Սա ևս մեկ առիթ է շփվելու, լավ հարաբերություններ հաստատելու, այնուհետև օգնելու միմյանց հաջողությունների հասնել ոչ միայն սպորտում»,- նշել է Կարեն Գիլոյանը։

Նա խոստովանել է, որ երբ որոշում է կայացվել Հայաստանի մասնակցության մասին Համաշխարհային կոնգրեսին, կարգապահության ընտրության հարցում լուրջ հարց է ծագել. «Մտածեցինք, թե որ միջոցառումներին մասնակցել։ Մենք չէինք ուզում, որ սա մասնակցություն լինի հանուն մասնակցության։ Սկզբում մտածեցինք նետաձիգներ ուղարկել։ Բայց նետաձիգները մեզ ասացին, որ խաղերում օգտագործվում է քոչվորների էթնիկ աղեղը, բայց դա այլ է, կա կրակելու այլ տեխնիկա։ Մենք ավելի հեռուն նայեցինք: Գուցե ձիավորնե՞ր։ Բայց դա մրցակցություն չէ, այլ՝ խաղ: Բայց մենք չէինք ուզում գնալ որպես պարզ դիտորդ։ Այդ իսկ պատճառով մենք որոշեցինք մասնակցել «Հզոր քոչվոր, ուժեղ մարդ» (Powerful nomad. Strongman) մրցույթին»,- ասել է փոխնախարար Գիլոյանը։

Կարեն Գիլոյանը նշում է, որ Աստանայի WNG-ին մասնակցելը մարզական առումով գուցե շատ բան չտվեց, բայց նպաստեց գործընկերների հետ հարաբերությունների բարելավմանը։