Յենս Ստոլտենբերգը ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի լիազորությունները փոխանցել է Մարկ Ռյուտեին:

Նա իրեն փոխարինող գործչին՝ Մարկ Ռյուտեին անվանել է «հիանալի թեկնածու, ով գիտի, թե ինչպես գտնել փոխզիջումներ»:

Հիշեցնենք, որ Յենս Ստորտենբերգը ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը զբաղեցրել է 10 տարի։

Նոր պաշտոնյան Նիդեռլանդների նախկին վարչապետն է։ Հոլանդացի քաղաքական գործիչը կդառնա դաշինքի 14-րդ ղեկավարը։ Նրա մանդատը հինգ տարով է և կարող է երկարաձգվել։

Ռյուտեն 57 տարեկան է։ Մինչ ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում նշանակվելը, նա գրեթե 14 տարի զբաղեցրել է Նիդեռլանդների վարչապետի պաշտոնը։ Եվրոպական ասպարեզում նա հայտնի է իր պրագմատիզմով և նույնիսկ ամենադժվար իրավիճակներում փոխզիջումներ գտնելու ունակությամբ։ Ռյուտեն հիշվեց նաև 2018-ին Սպիտակ տան հանդիպման ժամանակ իր սուր առարկությամբ ԱՄՆ այն ժամանակվա նախագահ Դոնալդ Թրամփի այն հայտարարությանը, որ նույնիսկ եթե ԵՄ-ն և ԱՄՆ-ն չստորագրեն առևտրային համաձայնագիր, արդյունքը դեռ դրական կլինի: «Սա դրական արդյունք չի լինի, մենք պետք է ինչ-որ բան անենք դրա դեմ», - ասել է Ռյուտեն՝ թույլ չտալով Թրամփին ավարտել:

Ռյուտեի վերաբերմունքը Ռուսաստանի նկատմամբ զգալիորեն փոխվել է 2014 թվականի հուլիսին Ուկրաինայում Boeing 777-ի կործանումից հետո։ Այդ ժամանակվանից Նիդեռլանդներն անում է հնարավոր ամեն ինչ ռուսական կողմին պատասխանատվության ենթարկելու համար, այդ թվում՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում։

Ուկրաինայում Ռուսաստանի հատուկ ռազմական գործողության մեկնարկից հետո Նիդեռլանդները՝ Ռյուտեի գլխավորությամբ, դարձավ Կիևին հնարավոր օգնություն ցուցաբերելու ամենաջերմ կողմնակիցներից մեկը։ Սկսելով մարդասիրական օգնությունից և բժշկական սարքավորումներից՝ թագավորությունն այժմ Ուկրաինային է նվիրաբերում ԱՄՆ թոշակի անցած F-16 կործանիչներ և մասնակցում է Կիևին աջակցելու տարբեր, այդ թվում՝ բազմակողմ նախաձեռնություններին:

Ինչպես նշում են հոլանդացի փորձագետները, հենց երկրի դիրքորոշումն էր ուկրաինական հակամարտության նկատմամբ, որը թույլ տվեց Ռուտեին ստանալ ԱՄՆ աջակցությունը ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում:

Ե՛վ պաշտոնյաները, և՛ փորձագետները, և՛ լրագրողները կարծում են, որ լիազորությունների փոխանցումը Ռյուտեին ոչինչ չի փոխի Ռուսաստանի համար, այսինքն՝ ՆԱՏՕ-ի քաղաքականությունը Մոսկվայի նկատմամբ կմնա նույնը։