«Հրապարակ» օրաթերթը գրում է.

«ՀՀ արտաքին գործերի փոխնախարար Պարույր Հովհաննիսյանը երեկ պաշտոնապես հաստատեց, որ Բելգիայում ՀՀ դեսպան Տիգրան Բալայանը սպառնալիքներ է ստացել այդ երկրում Ադրբեջանի դեսպանից։ «Մեզ հասած տեղեկություններով, ընդունելության ընթացքում վիրավորանքներ ու սպառնալիքներ են հնչել, որի վերաբերյալ հայտնել ենք բելգիական կողմին հայտագրով, ինչպես նաեւ՝ Եվրամիությանը։ Եվ այդ հարցով հետաքննում է տեղի ունենում»,- ասել է Հովհաննիսյանը։

Հիշեցնենք, որ Politico պարբերականն էր հայտնել, որ Տիգրան Բալայանը «բանավոր հարձակման եւ ահաբեկման» է ենթարկվել Ադրբեջանի դեսպան Վագիֆ Սադիկովի կողմից, որը «բացահայտ սպառնալիքներ է հնչեցրել նրա կյանքի դեմ»։ 

Տիգրան Բալայանը երեկ հրաժարվեց պատասխանել մեր հարցերին` մեզ ուղղորդելով դեպի ԱԳՆ լրատվական ծառայություն:

Նրա հայրը` ՍԴ նախկին անդամ, նախկին պատգամավոր Կիմ Բալայանը, ընդդիմադիր հայացքներ ունի, չի հավատում Թուրքիայի հետ խաղաղությանը, 2020 թվականի պատերազմից հետո հացադուլ էր անում ՀՀ կառավարության շենքի մոտ` Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով: Մենք կատարվածի առնչությամբ մի քանի հարց ուղղեցինք նրան: 

-Պարոն Բալայան, Թուրքիայի ազգային տոնի առթիվ Բրյուսելում Թուրքիայի դեսպանատան կազմակերպած ընդունելության ժամանակ Ադրբեջանի դեսպանը Ձեր որդուն սպառնացել է սպանել։ Տեղյա՞կ եք այս դեպքերի մասին: Ոմանք սա աննախադեպ դիվանագիտական սկանդալ են համարում:

- Ես էլ, Ձեզ նման, մամուլից իմացա:

-Այսինքն` չունե՞ք Ձեր որդու հետ շփում:

- Տղայիս հե՞տ… ինչո՞ւ չունեմ, ունեմ: Ինչո՞ւ է Ձեզ թվում, որ իմ եւ իմ որդու քաղաքական հայացքները տարբեր են, եւ դրա պատճառով մենք չպետք է շփում ունենանք:

-Դուք ընդդիմադիր եք, իսկ նա իշխանության ներկայացուցիչ է:

- Պաշտոն է զբաղեցնում, դրա համա՞ր եք այդպես կարծում, իսկ ի՞նչ եք կարծում` բոլոր նրանք, ովքեր հայրենասեր են, պետք է թողնեն դո՞ւրս գան:

- Այսինքն` համարում եք, որ ճիշտ է անում, որ դեսպան է աշխատում:

- Ես միշտ էլ ասել եմ` ավելի լավ կլիներ, եթե իմ տղան դեսպան չաշխատեր, միշտ էլ ասել եմ, որ երբեք ու երբեք իմ տղաների կարիերան չի կարող ինձ համար ավելի կարևոր լինել, քան իմ հայրենիքը:

-Տեղի է ունեցել դիվանագիտական սկանդալ: Մի կողմից՝ իշխանությունը խաղաղության մասին է խոսում, մյուս կողմից՝ նման դեպք է տեղի ունենում:

- Դե, գիտեք ինչ, ովքեր այս իշխանություններին հավատում են, այդ բանը նրանց պետք է ասեք: Ես չեմ կարող այս իշխանությունների հայտարարություններին հավատալ, քանի որ մի բան ասում են` անում դրա ճիշտ հակառակը: 2021 թվականի նախընտրական ծրագիրը վերցնենք, ամբողջ ժողովրդին ասացին, որ պաշտպանելու են Արցախի ինքնորոշման իրավունքը, բայց հանձնեցին Արցախը, էլ ինչի՞ն հավատանք դրանց: Ասել, թե այսօր ունենք հայկական իշխանություն, ամենամեծ սխալը կլինի:

- Ձեր որդին մասնակցել է Թուրքիայի ազգային տոնին նվիրված միջոցառմանը: Ի՞նչ կարծիք ունեք այդ մասին: Մենք էլ, ի վերջո, ունենք ազգային տոներ, որոնք թուրքերն արհամարհում են:

- Մանրամասներին տեղյակ չեմ, իմ տղային էլ չեմ հարցրել, բայց կան որոշակի պաշտոններ, որոնք պարտավոր են ենթարկվել այն արարողակարգերին, որոնք սահմանված են: Չեմ բացառում, որ Տիգրանին պարտավորեցրել են գնալ այդ միջոցառմանը, բայց այստեղ պատասխանատուն արդեն Թուրքիան է, քանի որ իր հրավիրած հյուրին իր փոքրիկ եղբայրը սպառնալիքներ է հնչեցնում: Բելգիայի իշխանությունները նույնպես պատասխանատու են:

-Բայց ինչպե՞ս են պարտավորեցրել` հայրենասեր մարդուն ո՞վ կարող է ինչ-որ բան պարտավորեցնել: Օրինակ, եթե Ձեզ նման բան պարտավորեցնեին, կանեի՞ք:

- Դե, բայց ես դեսպան չեմ, որ տիրապետեմ այդ ամենին, բայց եթե իմ երկրի շահերի համար կարեւոր լինի, սատանայի հետ էլ կգնամ բանակցելու: Նայած թե ինչ նպատակով ես գնում: Եթե գնում ես ասելու` «էս ի՞նչ եք անում, մինչեւ ո՞ւր եք գնալու», դա այլ հարց է, բայց եթե գնում ես նրանց ողջունելու, դա այլ է լրիվ:

- Իսկ տեղյա՞կ եք` ինչն է հունից հանել ադրբեջանցի դեսպանին, որ սպառնացել է սպանել:

-Դե, հրապարակային գործունեությունը որ վերցնենք, բավարար չէ՞: Ճիշտն ասած, ես էլ չեմ հարցրել, բայց ոնց որ թե բանաձեւեր են ընդունել Թուրքիայի դեմ…. Եթե մի երկիր գործում է ցեղասպանություն եւ իր կատարած հանցագործությունը չի ընդունում, այդ երկիրը ո՞նց կարող է ազնիվ լինել քո հանդեպ: Այլ հարց կլիներ, եթե ներողություն խնդրեին, այ, դրանից հետո գուցե հարաբերություններ սկսվեին: Մերոնք ամեն ինչ զիջելով` գնում են թուրքական լծի տակ: Արարատ Միրզոյանն էլ ասաց, որ ցեղասպանության հարցն իրենց համար առաջնահերթություն չէ: Ես անձամբ այն կարծիքին եմ, որ եթե չլիներ 1915 թվականի ցեղասպանությունը, Արցախը չէր մնա Ադրբեջանի կազմում: Բայց քանի որ մեր ժողովուրդն ապրեց ցեղասպանություն, եղավ այդպես: Այսօր էլ ավարտին հասցրին իրենց գործը, թեպետ դա ոչինչ չի նշանակում, ուժի իրավունքն ավելի լավ է գործում, քան իրավունքի ուժը, սակայն արդարությունը գուցե հիվանդանում է, բայց չի մահանում: Արցախը նորից լինելու է հայկական»։

Մանրամասները թերթի այսօրվա համարում։