Հայաստանում վերջին հինգ տարում յուրաքանչյուր մարդու մասին նախկինի ու ներկայի համեմատականներն են․ քաղաքական ամբիոններից մինչև բակ թեման պտտվում է մեկ հարցի շուրջ՝ առաջ և հիմա։ Սա քաղաքական առումով վատ է, որովհետև մենք միայն համեմատում ենք և օրակարգային, անվտանգային թեմաները կորում են համեմատականների տրցակի մեջ։
Բայց, երբ այդ համեմատականների մեջ ի հայտ է գալիս անինքնասիրությունը, որը դառնում է պետական քաղաքականություն, բերում է ողբերգության և, ցավոք, ոչ անձնական։
ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյան vs Արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյան․ քաղաքական խաբերություն կամ հայրենավաճառը․
Ամենակենցաղային օրինակը բերեմ․ ես սիրում եմ կարճ բանավեճ, և որպեսզի այն արագ ավարտվի, կիրառում եմ մեկ հնարք․ դիտավորյալ փոխում եմ անունները՝ ասում եմ միտք, և վերագրում, օրինակ Սերժ Սարգսյանին: Բանավեճի մասնակիցները քննադատում են, ասում եմ՝ ներեցեք, սխալվեցի՝ Նիկոլ Փաշինյանն էր ասել։ Ավարտը լավ է ստացվում։
Արարատ Միրզոյանի դեպքում սա մի փոքր դժվար է, որովհետև մեկ օր Նժդեհին մեջբերող անձը այսօր Կլաարի ասած Խանքենդիին չի հակադարձում, այսօր ասում է՝ Արցախն արցախցիներով տալիս ենք Ադրբեջանին։
Իսկ ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանը բացարձակ չի էլ ճանաչում ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանին։
Քաղաքական հետևյալ թեզով էր այսօր Արցախի անունը չտվող Արարատ Միրզոյանը գնում խորհրդարանական ընտրությունների․ ընտրություններից մեկ շաբաթ առաջ արված գրառումն է․ «Հանուն Հայաստանի և Արցախի, հանու՛ն կյանքի, հանու՛ն ապագայի մենք պարտավոր ենք, մենք կարող ենք և մենք կճեղքենք հուսահատությունը միասին։ Իսկ ապագա, այո, կա՛, հաստատապես կա»։ Նա խաբել է, սա սուտ է։ Միրզոյանն այլևս Արցախ բառն անգամ չի տալիս։
2020-ի փետրվարին ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանը՝ Արցախի հայության գոյության միակ հնարավոր ճանապարհը համարում էր Արցախի ինքնորոշումը, հիմա իր քաղաքական ղեկավարի հետ հարցնում է՝ ումի՞ց ինքնորոքշվի:
Պատասխան՝ ումից որ 2020-ի հունվարի 18-ին Սումգայիթի, Բաքվի, Կիրովաբադի ջարդերը, այդ ջարդերի պարբերական բնույթը, կրկնությունը մեկ դարի ընթացքում երեք անգամ, դրանց նախորդած և հաջորդած հակահայ քաղաքականության մյուս դրսևորումները անհնար են դարձնում Արցախի հայության ֆիզիկական անվտանգ գոյությունը Ադրբեջանի սուվերենության ներքո։
ԱԺ նախագահը խաբել է, նա բազմիցս է ասել, որ Արցախի հայության գոյության միակ հնարավոր ճանապարհը Արցախի ինքնորոշումն է, և Հայաստանի Հանրապետությունն արցախցիների այդ իրավունքի իրացման երաշխավորն է։ Արարատ Միրզոյանը սուտ է խոսել, որ ՀՀ-ն արցախցիների ինքնորոշման իրավունքի իրացման երաշխավորն է, նա չի ասել, որ ՀՀ-ն Արցախի ինքնորոշման իրավունքը վերացնողն է։
Արարատ Միրզոյանը 2020-ի մայիսի 9-ին է այցելել էր Արցախ, պատերազմից հինգ ամիս առաջ, երբ Արցախի այդ ժամանակվա ԱԺ նախագահ Աշոտ Ղուլյանի հետ հանդիպումից հետո գրել էր․
«Մայիսյան եռատոնի կապակցությամբ Արցախ պաշտոնական այցի ժամանակ հանդիպեցի ԱՀ Ազգային ժողովի նախագահ Աշոտ Ղուլյանի հետ։
Շնորհավորեցի գործընկերոջս Շուշիի ազատագրման տարեդարձի կապակցությամբ և կրկին վերահաստատեցի, որ Արցախյան հակամարտության խնդիրը պիտի լուծվի` հիմք ընդունելով արցախցիների ազատ ինքնորոշման իրավունքը։
Քննարկման ընթացքում ամփոփեցինք երկու խորհրդարանների միջև համագործակցության արդյունքները»։