Տարբեր տեղեկություններ կան, ես չեմ մեկնաբանում, բացի դրանից՝ դա Ազգային ժողովի տիրույթում է, իրենցից հարցրեք։ Նախևառաջ դա պետք է ոչ թե լինի կարծիքների, ասեկոսեների մակարդակով, այլ եթե կա այդպիսի բան՝ լինելու է, եթե չկա՝ ի՞նչ խոսենք դրա մասին։ Այդ մարդուն զանգեք, հարցրեք՝ Դուք հրաժարական տալի՞ս եք, թե՞ չէ, կամ պաշտոնապես հրաժարական տվե՞լ է, պաշտոնապես առաջադրվե՞լ է Դավիթ Իշխանյանը, թե՞ չէ։

 

Hayastan.news-ի հետ զրույցում այսպես արձագանքեց Արցախի ԱԺ նախագահ Արթուր Թովմասյանի՝ պաշտոնից հրաժարական տալու վերաբերյալ լուրերին  Արցախի նախագահի խորհրդական-հատուկ հանձնարարությունների գծով ներկայացուցիչ Դավիթ Բաբայանը:

 

-Պարոն Բաբայան, երեկվանից Հայաստանից ուղարկվող բեռը կանգնած է Լաչինի միջանցքում, և ադրբեջանցիները թույլ չեն տալիս, որ այն անցնի դեպի Արցախ։ Դուք հույս ունե՞ք, որ ինչ-որ պահի կհաջողվի այդ բեռն անցկացնել Արցախ։

 

-Խնդիրն այն է, որ այսպիսի պահվածքով Ադրբեջանը ցույց է տալիս իրական իրավիճակը։ Այսինքն՝ կոպտորեն խախտում է ամեն ինչ, մարդասիրական բոլոր նորմերը, կնքված պայմանագրերը և ոտնահարում է ամեն ինչ։ Հիմա բեռը կհասնի, թե չի հասնի, սա արդեն երկրորդական է։ Այս ձևով ինքը, փաստորեն, ցույց է տալիս, թե ինչ է սպասվում Արցախի ժողովրդին։

 

-Հայտնի է, որ Ադրբեջանն առաջարկում է օգտվել Ակնայով (Աղդամ-Ստեփանակերտ) ճանապարհից, ու դրա օգտին երեկ Հանրայինի եթերում խոսեց նաև Սամվել Բաբայանը, որ վաղ, թե ուշ արցախցիները պետք է երկկողմ առևտուր սկսեն թե՛ Աղդամից, թե՛ Գորիսից։ Դուք սրա վերաբերյալ ի՞նչ կասեք։

 

-Դա իր կարծիքն է, թող բոլորն իրենց կարծիքը հայտնեն։ Եթե գալիս է Բերձորի միջանցքով, ի՞նչ կապ ունի Ակնան կամ Աղդամը, ինչի՞ են ուզում, որ անպայման այնտեղից գան։ Շատ պարզ է, չէ՞, որպեսզի Բերձորի միջանցք չլինի՝ որպես այդպիսին։ Իսկ Բերձորի միջանցքը միակն է, որը կապում է Արցախը Հայաստանի հանրապետության և արտաքին աշխարհի հետ և այդ չարաբաստիկ 2020 թ․ պայմանագրից հետո ունի հատուկ կարգավիճակ և ռեժիմ, ու Ադրբեջանն իրավունք չունի նման քայլեր ձեռնարկել։ Հիմա մենք տեսնում ենք, որ ամեն ինչ ոտնահարվում է, մենք տեսնում ենք, որ նույնիսկ ժողովրդավարական հանրույթը ծափահարում է Ադրբեջանին։ Տոյվո Կլաարներ, Միշելներ, չգիտեմ ովքեր արդեն շրջանառության մեջ են գցել այդ Աղդամը, որով պարզ է՝ ինչ են ուզում, որ չլինի այդ կապը, ուզում են իրենց աշխարհաքաղաքական հարցերը լուծել մեր հաշվին, ու դուք պիտի հասկանաք դա, ոչ թե ծափահարեք և ներկայացնեք, որ կարելի է դա էլ օգտագործել։ Մենք չենք ուզում դա օգտագործել։ Դա ոչ թե իրենք առաջարկում են բարի կամքի դրսևորման ձևով, որ՝ խնդրեմ, կարող եք օգտագործել, եթե պետք լինի, այլ նրանք ուզում են փակել սա ու նրա միջոցով ինչ-որ բաներ տան, որ մենք լրիվ խեղդամահ լինենք։ Եթե սա է նաև հայության մոտեցումը, դա մի բան է, մենք արդեն մեր հարցերը պիտի տեսնենք՝ ոնց ենք լուծում։

 

-Իսկ այն, որ Սամվել Բաբայանը կարծես թե դեմ չէ, որ Ակնայով ճանապարհն օգտագործվի, սրան ի՞նչ կասեք։ Առհասարակ, Սամվել Բաբայանը կարծես լոբբինգ է անում այդ ադրբեջանական թեզերը։

 

-Ես չեմ ուզում որակավորում տալ՝ ինչ է ինքը անում, ոնց է անում, ամեն մի քաղաքական գործիչ ազատ է՝ ինչ ուզում է, թող ասի, խնդիրը դա չէ։ Բայց տեսականորեն դա կարող է միայն մարդու համար այլընտրանք լինել, որը ծանոթ չէ իրավիճակի հետ։ Պրակտիկորեն, հենց մենք Աղդամով սկսենք ինչ-որ բան անել, Բերձորի միջանցք հասկացությունը վերանալու է։ Վերջ։

 

-Իսկ Արայիկ Հարությունյանի նստացույցը ինչ-որ բան տվե՞ց։

 

-Ինքը դրա մասին ասել է, ցույց կտա ժամանակը, թե ինչ է եղել։

 

-Պարզապես այստեղ շատ քննարկվեց նրա այդ քայլը, որ անլուրջ է նախագահի կողմից նստացույց անելը, մի՞թե ուրիշ բան չունի անելու։

 

-Ինքը դրա մասին խոսել է, չեմ ուզում նորից դրան անդրադառնալ, ժամանակը ցույց կտա։

 

-Լավ, իսկ ինչ-որ նոր բան կարո՞ղ եք ասել բեռների մասով։

 

-Չէ, դեռ կանգնած են, ոչ մի նոր բան չկա։Փաստորեն, ծաղրում են բոլորին ադրբեջանցիները, այդ դեսպանները, բաները, որ եկան Կոռնիձորում սելֆիներ արեցին, հետո՞, ի՞նչ։

 

-Ի դեպ, հայկական պրոիշխանական քարոզչամիջոցները փորձում են ներկայացնել, որ սա հայկական դիվանագիտության կողմից շատ հզոր քայլ էր, որ առանց ադրբեջանական կողմի հետ համաձայնեցնելու միանգամից այդ բեռներն ուղարկեցին, որ «եթե ասում են՝ բաց է Լաչինի միջանցքը, ուրեմն թող այդ օգնությունն անարգել անցնի»։ Սա այստեղ ներկայացնում են որպես հայկական դիվանագիտության հաղթանակ։

 

-Տեսեք, Արցախն այնպիսի վիճակում է, որ սա էքսպերիմենտների դաշտ չէ։ Հիմա մենք տեսնում ենք՝ ինչով կարող է այս ամենը վերջանալ։ Ընդհանրապես խոսել նրանից, որ հաղթում ենք, հաղթանակ և այլն, մի կողմ թողեք, էլի դա, մենք հիմա այդ վիճակում չենք։ Ամեն ինչ պետք է լինի հազար անգամ չափված, նոր մեկ անգամ միայն փոքր խազած, նույնիսկ ոչ թե խազած։ Դրա համար նույնիսկ մտածել, որ ի դեմս Ադրբեջանի՝ մենք ունենք դիլետանտների հավաքածու, դա էդպես չէ։ Դժբախտաբար, հազար անգամ դժբախտաբար, որպես պետական համակարգ՝ մենք շատ-շատ թույլ ենք, ցավով եմ ասում սա։

 

-Մենք ասելով՝ նկատի ունեք Արցա՞խը, թե՞ Հայաստանն էլ հետը։

 

-Իհարկե, Հայաստանն էլ հետը, ինչի՞ մասին է խոսքը, ես չեմ տարանջատում։

 

 

Վահե ՄԱԿԱՐՅԱՆ