Արցախի անվտանգության և զարգացման ճակատ հանրային շարժման խորհուրդը հայտարարություն է տարածել, որը ներկայացնում ենք ստորև.

«Արցախի Հանրապետության  նախագահ Արայիկ Հարությունյանի  վերջին ուղերձը կարևոր շեշտադրումներ էր պարունակում: Հայաստանի Հանրապետությանը, Սփյուռքին, Ռուսաստանի Դաշնությանը, միջազգային  տարբեր դերակատարներին  հասցեգրված  կոչերը, անշուշտ, տեղին էին: 

Նշված բոլոր դերակատարները պարտավորություններ ու անելիքներ ունեն և, ակնհայտ է, որ նրանց անգործության կամ  ձեռնարկված ոչ բավարար քայլերի հետևանքով է այսօր Արցախն այս իրավիճակում հայտնվել: 

Բայց այս իրավիճակում, անկախ աշխարհաքաղաքական զարգացումներից,  պարտավորություններ, անելիքներ ու ամենակարևորը, պատասխանատվություն ունի առաջին հերթին Արցախի Հանրապետության  նախագահը: 

Ծանրագույն շրջափակումն ու  ներկայիս պաշարումը պահանջում են ճիշտ մշակված ճգնաժամային կառավարում բոլոր ոլորտներում՝ սկսած տնտեսական խնդիրների լուծումից, պետական պահուստների կառավարումից մինչև աղբահանություն ու բնակչության տարրական կենսական կարիքների բավարարում: 

Որքան բարդ է իրավիճակը, այնքան այն ավելի շատ ջանքերի, մտքի գերլարում է պահանջում, դա անվիճելի է: Պահանջում է ուսումնասիրել շրջափակման իրավիճակներում հայտնված երկրների ու քաղաքների փորձը, քննարկել բոլոր տարբերակներն ու առաջարկները, ներգրավվել բոլոր կարող ուժերին  ու փորձել գտնել ամենառացիոնալ լուծումները: Պահանջում է մշակված գործողությունների  հետևողական ու հաջորդական իրականացում, համակարգային  ու թափանցիկ աշխատանք, բացառիկ կարգապահություն ու խիստ մոտեցում նրանց նկատմամբ, ովքեր չեն պահպանի սահմանված կարգը: 

«Արցախի անվտանգության և զարգացման ճակատ» հանրային շարժումն ամիսներ առաջ  կոնկրետ առաջարկներ է ներկայացրել Արցախի նախագահին: Եթե գոնե դրանցից մի քանիսն այս ընթացքում իրականացված լինեին, հիմա ներսում մի շարք կարևոր հարցեր կարող էին լուծում ստանալ  կամ այսպիսի սուր դրսևորում չունենալ:  Մինչդեռ տպավորություն է, որ այս բարդագույն վիճակում ամեն ինչ թողնված է ինքնահոսի: 

Եթե հայտարարվում է, որ մեր նպատակը հանուն Արցախի ինքնորոշման իրավունքի պայքարն է, ապա մենք ամեն ինչ, ամեն մի՝ անգամ  փոքր ռեսուրս պետք է ուղղենք մեր ժողովրդին այդ նպատակի համար երկարաժամկետ պայքարի պատրաստելուն և  ո՛չ միայն պատրաստելուն, այլև դրա համար պայմաններ ստեղծելուն: Վստահ ենք, որ դա հնարավոր է: Մենք միակ ժողովուրդը չենք, որը հանուն իր արժանապատվության նման զրկանքներ է կրում: Եվ մենք չենք կարող դառնալ այն միակ ժողովուրդը, որը անփույթ գտնվեց իր գլխավոր իրավունքը պաշտպանելու հարցում:

Եթե նախագահի հայտարարած խոսքն իսկապես  համապատասխանում է իրական ցանկությանը, ապա պետք է կատարվեին և կատարվեն հստակ քայլեր:

Հենց խոսքի և գործի համապատասխանությունն է ցույց տալիս նպատակի իսկությունը: Իսկ  երբ հնչում է մի բան, բայց   հասկանալի ու  տեսանալի գործողություններ չեն արվում այդ հնչեցված խոսքն իրականություն դարձնելու համար, նշանակում է գործ ունենք իմիտիացիայի հետ։ 

Ուստի նախագահը պետք է հստակ հայտարարի, թե ինչպես է տեսնում  Արցախի պաշտպանությունը և Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրացման նպատակի իրականցումը, ինչ քայլեր են ձեռնարկվելու դրա համար, և չխուսափի իրական առաջնորդի դեր ստանձնելուց։ 

Հակառակ դեպքում մենք չենք պատրաստվում ձեռքներս ծալած նստել և հնարավոր ու անհնար  ամեն ինչ անելու ենք`ազատ, անվտանգ, երջանիկ, հայկական Արցախ ունենալու նպատակին հասնելու համար»։